De balans...
... van weer een mooie fietsreis
Toen ik aan dit avontuur begon had ik sterk mijn twijfels of ik het wel zou halen. Ook bij mij gaan de jaren tellen en ik heb een aandoening (CLL), waarvan ik het effect op mijn conditie nog steeds moeilijk kan inschatten. De verzekering van dochter Cato dat zij mij zou komen oppikken als het niet lukte maakte de beslissing om het toch te doen een stuk makkelijker. Een juiste beslissing, want het werd weer een prachtige fietstrip. Die ik bij deze nog even op een rijtje zet.
Reis en route in cijfers en letters
Op de fiets naar Amsterdam, met de fietsbus naar Helsingborg, en dan weer naar huis fietsen, dat was het in het kort. De hele trip duurde vijftien dagen, waarvan ik er dertien op de fiets heb gezeten en twee als rustdag bestempelde. De eerste overnachting was in de fietsbus en daarna allemaal in mijn tentje op een camping. Een keer had ik op een regenmorgen een hotel gereserveerd, maar later alsnog geannuleerd, omdat het weer weer opknapte.
Voor het plannen van de route gebruikte ik de website bikerouter.de, en voor het navigeren en registreren van gefietste weg de Android app Routes. De totaal afgelegde weg met de fiets was 1.034 kilometer. Waarvan 996 kilometer daadwerkelijk fietsend en 38 kilometer op veerboten en in een shuttle-bus. De eerste twee dagen maakte ik weinig fietskilometers, maar daarna was het gemiddeld 84 kilometer per dag. Volgens plan en goed te doen. Denemarken en noord Duitsland zijn niet geheel vlak, maar min of meer heuvelachtig. Dat betekende dus regelmatig stijgen en dalen, maar nooit erg lang en/of steil. Soms wel uitdagend, maar niet van dien aard dat de registratie van hoogtemeters hier vermeldenswaard is.
Ik wilde de reistijd en totale afstand beperkt houden, waardoor de keuze tussen de mooiere en de kortere route vaak in het voordeel van de laatste uitviel. Vooral in noord Duitsland resulteerde dit in het fietsen op goede, vrijliggende fietspaden, langs lange, rechte en niet al te drukke doorgaande wegen. Soms een beetje saai, maar het schoot wel lekker op, vooral op de twee regendagen. Aan de andere kant heb ik ook vele kilometers onverharde gravelpaden en bospaden onder mijn wielen laten wegglijden, waardoor ik op prachtige plekjes met mooie uitzichten terecht kwam. Wat dan vooral opviel was de rust en stilte. Enkele uren fietsen en maar een paar mensen zien is meerdere malen gebeurd.
Materiaal en uitrusting
Voor mijn vertrek had ik de keuze of ik deze tocht op mijn vertrouwde Focus Aventura zou maken, of op mijn nieuwe Sensa Cintura. Vanwege aantal versnellingen en robuustere kettingaandrijving heb ik gekozen voor mijn ouwe trouwe metgezel en daar geen moment spijt van gehad. Behalve het opnieuw vastzetten van het verschoven zadel had ik er geen omkijken naar en bewees de Focus nog maar eens dat het een probleemloze en betrouwbare fiets is voor dit soort ondernemingen. Heel comfortabel wordt het nooit; dat is nu eenmaal inherent aan fietsen (zonder ondersteuning ;-).
Ook voor de rest had ik vrijwel dezelfde uitrusting bij mij als vorige keren. En ook dat voldeed weer prima. Bij de kleding was het enige verschil met vorige keren dat ik nu stevige Teva's aan mijn voeten had in plaats van Shimano fietssandalen. Die zitten toch iets lekkerder en inklikken op de pedalen was bij deze trip niet nodig. Sokken en lange broek heb ik niet gedragen.
De elektronica bestond uit twee smartphones, een Motorola G14 op het stuur voor navigeren en muziek, en een Motorola Edge 20 voor alle andere zaken, zoals het bijhouden van dit blog. Verder nog een flinke powerbank, een krachtige oplader, een e-reader, een (weinig gebruikte) compactcamera, en bluetooth sport-oortjes. Die laatste ben pas in de tweede week gaan gebruiken en zeer gaan waarderen.
Eten, drinken en slapen
Ook deze trip heb ik geprobeerd mij te houden aan, voor mij, bewezen eet- en drinkgewoonten. Bordje muesli met houdbare melk na het opstaan. In de loop van de fietsdag nuttigde ik mueslirepen, notenmix, appels, veel water, en een verdwaalde Magnum pure choco. Na het fietsen tentje opzetten, vervolgens douchen en dan op zoek naar een voedzame maaltijd met een lekker biertje. Dat lukte altijd, min of meer, op wel zeer uiteenlopende manieren. De speurtocht naar een goede pizza werd vaak een fiasco. Daarvoor zat ik kennelijk toch te noordelijk. En of 0.0 nu wel of geen bier is blijft een verschil van mening.
Slapen ging prima, zoals gezegd alle nachten in mijn fijne tentje (Naturehike Star River 2). Wel had ik deze keer twee lichtgewicht opblaasmatrasjes meegenomen, met een totale dikte van 11cm. Een goed idee, want dat lag toch net even zachter zonder op enigerlei wijze de grond te raken.
Weer en andere omstandigheden
Over de gehele trip bezien was het weer heel goed. Van het hevige onweer en de zware buien in deze periode op plekken in Nederland en Duitsland heb ik nauwelijks iets meegekregen. In Denemarken had ik één druilerige dag met heel veel wind, die ik als rustdag heb doorgebracht. En in Duitsland heb ik op twee dagen in lichte tot matige regenbuien gefietst. Voor de rest overdag zonnig of een beetje bewolkt en tussen de 20 en 30 graden; kortom heerlijk fietsweertje. Alleen de wind was soms een storende factor. Niet verwonderlijk als je beseft dat hij in deze periode overheersend uit het zuid-westen kwam en de hele tocht vrijwel constant die richting op ging.
Lichaam en geest
Afgelopen jaren heb ik vaker van dit soort fietstochten gemaakt. Dus ik weet min of meer wat mij te wachten staat. En dat is vooral veel onzekerheid over het verloop. Wat dan voor mij ook meteen weer een van de grootste charmes van dit soort ondernemingen is. De lichamelijke conditie bleek ruimschoots voldoende te zijn en het wennen aan het totaal andere dagritme ging ook gladjes. Wel dacht ik te merken dat vermoeidheid iets vaker aan de orde was dan vorige keren. Vooral door de combinatie van de hele dag fietsen en daarna kamperen. Kan een mentaal dingetje zijn, of gewoon de leeftijd.
Alleen met de fiets op pad zijn vind ik nog steeds heerlijk. Onderweg zijn. In een onbekende omgeving. In een tempo waarin je alles wat je ziet rustig in je op kan nemen. En van kan genieten. Onverwachte gesprekjes met allerlei mensen. Die vaak ook onderweg zijn. Maar ook de rust en stilte. Lekker luisteren naar jezelf.