De camper-fiets-trip

Voor het derde jaar op rij een camper-fiets-trip. Dit jaar weer met z'n drietjes. Jos, Fred en ik. In de camper van Jos, 'HENDRIK' genaamd, en twee slaaptentjes. Van dinsdag 10 juni tot en met donderdag 19 juni. Heerlijk relaxed reizen, kamperen, luieren, eten, drinken en, niet te vergeten, twee dagen fietsen. Met Jos als uitstekende chauffeur, kok en wijnconnaisseur. We stonden op goede tot zeer goede campings in Hellenthal (Eifel), Gunsbach (Vogezen), Taninges (Haute Savoye) en Verdun. Het weer was, behoudens één ongelukkig getimede regenbui, heerlijk zomers tot tropisch. Onderweg werd ik ook nog 67 en kreeg een mooi kado. We hebben genoten. Volgend jaar weer zou zomaar kunnen.

De cols

Op donderdag 12 juni stond de Col du Petit Ballon in de Vogezen op het menu. Eerst vanaf Gunsbach door het dal over een mooie fietsroute naar Luttenbach bei Munster, waar de feitelijk beklimming begint, en meteen goed. Het was rustig, warm en pittig. Tien kilometer lang, gemiddeld 7,9% omhoog, gestaag blijven trappen, en af en toe een rustmomentje om de hartslag weer even te laten zakken. Eerst met veel boomschaduw en hinderlijke vliegen en op het eind mooie uitzichten en een lekker briesje. Op de top natuurlijk de foto's voor het V-inkje. Tijdens de afdaling bij de splitsing richting Wasserbourg een cola'tje en via die plaats weer terug naar de camping, waar het inmiddels boven de dertig graden was. Prachtige rit!

Zondagmorgen 15 juni fietsten we van de camping in Taninges om de Col de Joux Plane met een bezoekje te gaan vereren. Het was prachtig weer, maar wel kans op een bui in de middag. De eerste 13 km ging vals plat door het dal naar Samoëns, waar het klimmen echt begon. Zo'n 12 km lang met een gemiddelde stijging van 8,5%. Een rustige weg door bossen en over Alpenweiden met klingelkoeien.  Onderweg kwam de dames-profploeg van Fenix-Deceuninck een voor een langssuizen op een trainingsritje, Puck Pieterse in regenboogtrui als eerste. Eerst dacht dat ik een dame op een elektrische fiets achter mij hoorde beppen, maar het was een van de rensters die, al pratend tegen haar smartphone, mij achteloos passeerde alsof ik stilstond, amai! Mijn troost was dat, als ik maar bleef trappen, ook ik boven zou komen, en zo geschiedde. Een vriendelijke wandelaar maakte de topfoto's en de afdaling richting Morzine kon beginnen. Na die wintersport-kermis-plaats begon het te spetteren tijdens de flauwe klim naar Les Gets. Daarna barstte de bui echt los, wat de afdaling naar Taninges op een drukke weg een spannende bezigheid maakte. Compleet doorweekt maar voldaan bereikten we de camping. Een warme douche en diner met pils & pizza maakte het helemaal af. Prachtige rit!!

Verzend