Van Renauvoid...
.... naar Masevaux

Er zijn van die dagen dat er net even iets meer gebeurt dan andere dagen. Al kan ik getuigen dat het bestaan van een lange-afstand-fietser nooit voorspelbaar en saai is. Het zat hem vooral in de geplande route. Eerst 70 kilometer fietsen, met een klein colletje en heel veel oplopend vals plat, en dan nog even een serieuze col, de Ballon d'Alsace, waarna nog 20 kilometer afdaling naar de camping. Plan A was rond drie uur aan de beklimming te beginnen en, als het klimmen goed ging, rond zes uur op de beoogde camping te arriveren. Plan B was stoppen bij de camping voor de beklimming en deze bewaren voor later.
Met dit als opties vertrok ik rond acht uur, ingepakt en uitgeslapen, van die heerlijk ongedwongen boerderij camping. Ik passeerde het centrum van Epinal, hoofdstad van de Vogezen, en stak daar de Moselle (Moezel) over. Deze volgde ik min of meer in stroomopwaartse richting tot ik voor Remiremont de eerste serieuze klim kreeg, een heuse Col volgens het bordje en mooie opwarmer voor het latere echte werk. Vanaf Remiremont trof ik weer zo'n mooi voormalig-spoorlijntje-fietspad, de 'Voie verte de haute Vosges'. Deze volgde ik 40 kilometer vals plat omhoog, waarbij ik bij een naastgelegen afvalbrengstation ook nog mijn bidons opnieuw kon laten vullen door een vriendelijke vakantiehulp. Ik arriveerde ruim voor drieën na 70 kilometer aan de voet van de Ballon d'Alsace.
Nog steeds volgens plan A begon ik aan de 9 kilometer lange beklimming met een gemiddelde stijging van 7%. Klimmen op een trekking fiets met 20+ kilo bagage is toch echt heel anders dan op een racefiets. Rustig aan en genoeg fotomomentjes inlassen is het devies. Even na vijven was ik boven. Een mooie klim op een prima weg met niet al teveel verkeer. Er waren meerdere wegen naar beneden. Eerst nam ik verkeerde, maar dat had ik gelukkig na een paar honderd meter al door. De goede was een schitterende afdeling via een kleinere weg naar het dorpje Sewen. Vervolgens nog een stukje over weer zo'n voormalig-spoorlijntje-fietspad en om even over zessen was ik op de camping in Masevaux.
Tentje opgezet, gedoucht en bij de Vlaamse overburen geïnformeerd naar eetgelegenheden. Er was een snackrestaurantje op de camping en die had vandaag een barbecue, waarvoor je eigenlijk moest reserveren. Maar ja... één persoon zal er nog we bij kunnen. En inderdaad, ik werd zeer gastvrij onthaald met pils en een heerlijke maaltijd. Koffie toe en toen mijn tentje opgezocht. Ik was doodmoe en zeer voldaan. Morgen rustdag.

