De trip

Twee tentjes en twee fietsen mee, dat was het idee. En dan ergens in de Eifel vanaf een camping fietstochten maken. Met z'n tweetjes, dochter Cato en ik. Maar de weersverwachtingen maakten kamperen weinig aanlokkelijk en noopten tot een toevlucht naar Booking. Een vakantie-appartementje in het souterrain van een groot huis in Weinsheim vlakbij Prüm was snel geboekt. We vertrokken maandag tegen de middag en na een beetje file, enige buitjes en een paar uurtjes waren we op de bestemming. Een prima en van alle gemakken voorzien appartement. De beslissing om niet te gaan kamperen bleek een hele goede, en werd gedurende de resterende tijd steeds beter. Cato vond het leuk om te koken in de uitstekend geoutilleerde keuken, dus dat was ook geregeld.

In de avond zijn we naar de, op 10 minuten lopen gelegen, uitkijktoren gewandeld om de omgeving te aanschouwen, erg leuk. Al die 133 treden hebben we op de niet-fietsen-woensdag na een boswandeling nog een keer beklommen. Op dinsdag en donderdag hebben we gefietst. Meerdere dagen achter elkaar een flinke fietstocht maken zit er (nog?) niet (meer?) in; de vermoeidheid speelt mij parten. In hoeverre dat ligt aan de, in 2023 ontdekte, CLL, het herseninfarct afgelopen december, of de, naar aanleiding daarvan, recentelijk gediagnosticeerde auto-immuunziekte APS, valt moeilijk te zeggen. Maar het is er, en dus moet ik er rekening mee houden.

Het waren in ieder geval heerlijke, ontspannen dagen, waarbij het mindere weer vooral tot uiting kwam wanneer wij lekker binnen waren. Bijzonder mooi om zo'n trip met Cato te kunnen maken. En dan ook nog regelmatig van haar te horen dat zij het ook  heel leuk vond. Op vrijdagochtend reden we huiswaarts met iets minder files en iets fellere buien. 

De tochtjes

Op bikerouter.de had ik een paar routes gemaakt en in de smartphone geladen. We kozen op dinsdag voor de zuidelijke van ongeveer 55 km en zo'n 650 hoogtemeters. En zowaar een klim van een paar kilometer lang. Het is heel mooi fietsen in de Eifel, prachtige weggetjes en fietspaden, en nauwelijks verkeer. Onderweg een klein regenbuitje, maar gelukkig passeerden we net een prachtig houten bushokje om te schuilen. Op de terugweg hebben we in Prüm nog een lekkere apfelstrudel genoten, alvorens we de klim naar ons onderkomen in Weinsheim aanvaardden.

Op donderdag gingen we in noordelijke richting. Een tocht die, met een paar omleidingen, uiteindelijk ruim 58 km en 760 hoogtemeters opleverde. We misten bijna het Eichholzmaar, dat met een klein bordje stond aangegeven. Deze 'Maren' zijn meertjes in heel oude vulkaankraters, die kenmerkend zijn voor dit gebied. Vervolgens stuitten we op een heuse autorally over kleine landweggetjes, die ook in onze route zaten. Een klein stukje omfietsen. Daarna zo'n mooi tot fietspad omgetoverd spoorbaantje, wat dorpjes, en goed begaanbare gravelpaden langs kleine stroompjes. We waren terug voordat de eerste druppels vielen.

Prachtige ritten, heerlijk gefietst!

Verzend